Poeziya

Arzu

Bir dəfə də gələydik

Hamımız bu dünyaya.

Bir ömrümüz dönəydi

Qarışıq bir röyaya.

Gecə-gündüz bataydıq

Neçə-neçə günaha.

Beləcə düşünmədən

Yol alaydıq sabaha.

Səhvlər buraxaydıq,

Yanlış addım ataydıq.

Bilərək ömrümüzə

Ağrı-acı qataydıq.

Neçə-neçə vədlərə,

Yalanlara uyaydıq.

Aldanıb yamanlara,

Yaxşılardan doyaydıq.

Dəyəydik tanışların,

Doğmaların xətrinə.

Bizi sevən kəslərin

Bilməyəydik qədri nə?!

Həyatın mənasını

Anlamadan beləcə,

Bir kimsə tapmayaydıq,

Dərdimizi böləcək.

Bax, beləcə illəri

Yola salanda, axır,

 İtirib məcrasını

Zaman keçəndə ağır,

Bu mənasız həyatdan

Bezəydik, usanaydıq.

Ömrün qürub çağında

Səhvləri anlayaydıq.

Sonra… bir gün dünyaya

Qayıdaydıq yenidən.

Uyumuş arzuları

Oyadaydıq yenidən.

Ağrı-acı bilmədən

Yaşayaydıq doyunca.

Heç günah etməyəydik

Bir də ömür boyunca.

Şirin, dadlı xəyala

Dönəydi həyatımız.

Usanmaq bilməyəydi

Ömür-gün saatımız.

...Kaş qayıdaydı insan

Bir dəfə də dünyaya.

İnanmaq istəyərdim

Mən bu şirin röyaya...