Поэзия

Жеда

Сад  бахтлу ийизва, са масад есир,

Аллагьдин крарик пара ква кесир,

Инсанрихъ ама кьван тапарарни сир,

Гафара кьин жеда, тубаяр жеда.

И дуьнья пел чIуру паб я - хендеда,

Чин хъуьрез акунач заз и бендедай.

Дувулдай акъатай кьуьзуь дендедал,

Элкъвейбур лекъвенар, къубуяр жеда.

Хахаяр хьанва ви кIанидни таниш,

Кесибдиз къимишдач къизилни гимиш,

Гекъигиз жедани  жейранни гамиш,

Явшанрин къерехда бубуяр жеда.

Къелем кьаз течирда къе кьунва чарар,

Алават хьанва хьи, акъудиз къарар,

Ша рикIик кьамир, дуст, и жезвай крар,

Кьегьалрин  арада ябуяр жеда.

ЛаматIри илигна кукIвардайла вун,

Герексуз улуб хьиз акъалдайла вун,

КIваче къван акьуна, акъалтIайла вун,

РикI кудайд мадни эл, убаяр жеда.

Гьар халкьдихъ тарихда ава са макъам,

Визитдин чар я чи “Лезгинка” макьам.

Шарвили амай кьван, Шагьдагъ авай кьван,

Алпанда бикеяр, тубуяр1 жеда!

¹-иербур