Поэзия

Бахт

Авазва зун алакьдайвал алцуриз,

Саядай кьаз, аялдай кьаз вирида.

Зи шад гьиссер, бахтлувилер къакъудиз,

Кутазва хьи, хажалатрин кирида.

Авай гъамар тIимилди хьиз арада,

Хажалатар жагъурда мад жуваз за.

Ярар-дустар къугъвадайла пуларив,

Зун гьиссерив, зун хиялрив къугъвада.

Акьан тийиз заманадин гъавурда,

Ама къе зун виридалай гуьгъуьна.

Какахьнавай зи кIвалахар, зи крар,

Кухтаз жезмач гьич сакIани гуьнгуьна.

Йифиз-юкъуз кIвалахда за чIижре хьиз,

Алахъда икI цуькверикай ийиз вирт.

ГьакI ятIани авайди зи киледа,

Фикирар я, хажалат я, садни дерт.

Гелкъведач зун къизилрихъни къашарихъ,

Зун хьтиндаз и девлетрин жеч къадир.

Агъзур жуьре нямет авай дуьньяда,

За къелемдиз бахш авуна зи уьмуьр.

Гьич асантдиз гьалтач дустар, ризкьи зал,

Четинвилив жагъанвайд я заз зи тахт.

Вахтунихъди галтугда зун датIана,

Зун паталди ам я девлет, ам я тахт,

Захъ кхьидай вахт аватIа, бахт я, бахт!