Поэзия

Рагьиматан маниди

Агь, уьмуьрдин гьар са легьзе иер я,

РикI ахъайдай манияр хьиз, шиир хьиз.

Аллагьди низ гьикьван уьмуьр ганватIа,

Амукьдайд я эхирдал кьван са сир хьиз.

Бес вучиз лагь, гьамишалух авайд хьиз,

Къадир течиз, тергда чна йикъар чи?

Сад дуьньядлай фейи чIавуз пашмандиз,

Вилерилай алахьда хьи, накъвар чи.

Четинвилер, хажалатар, фикирар

Яхъ Аллагьди ракъурнавай савкьватдай.

Къе кьисметдин рехъ кIевнавай а Касди,

Пака чаз рехъ къалурдатIа агатдай?

РикI ахъайда Рагьиматан маниди,

Лагьай чIавуз: “Гъамар рикIив агудмир,

Маса дуьнья жагъизмайд туш садрани,

На и дуьнья жуван гъиляй акъудмир”.