Поэзия

Женг

Зун датIана женгинава,

Женг я уьмуьр, женг я крар.

Зи илгьамдихъ ялав ава,

Гьавиляйни женг я цIарар.

Зи уьмуьр зи чIалан женг я,

Кьве пай хьанвай Кьулан[1] женг я,

Лугьуз жени залан женг я,

Ялзавайдаз залан парар?

Ашукь яз жув лезги чилел,

Дамахиз гьей лезгивилел,

Нагъв тахьурай лезгид вилел,

Лугьуз кIарда рикIин зурар.

Жув тек, душман хара-хара,

Зи гуьгъуьна вара-зара,

Гаф лугьудайд хьанва пара,

АкIуриз кIанз хци сарар.

Чарада рикI хадач акьван,

Дугурайла жуванда къван,

РикI тIар жеда, аман, гьикьван,

Къвада нагагь юргъар, харар.

Хайибуру ахъайиз хьел,

Хаз алахъда зи рикIин хел,

Вуч лугьуда кумачтIа кьел,

Низ лугьуда цIай квай зарар?

ЭлкъвейтIани жувал вири,

Къелем-гапур тахьуй къуьруь,

Акъваз мийир, кхьихь зари,

Хун тавурай уьмуьрд гурар.

1Кьулан вацI – Самур вацI